Bruin is een actieve ondernemer die zijn stem graag laat horen en actief bezig was in allerlei lokale commissies. Als bestuurslid van de Christelijke middenstandsbond in Coevorden en landelijk als secretaris. Als bestuurslid van de middenstandsbond was hij fel tegenstander van de groei van het grootbedrijf, zoals Unilever, Bata, C&A en Vroom en Dreesman. Deze grootbedrijven stelden zich op als fabrikant, grossier en winkelier en waren daarmee een groot gevaar voor de lokale middenstand.
Zo pleitte hij onder andere voor een beperking van vestigingen/filialen, een kubieke meter belasting voor de winkeloppervlak van deze grootbedrijven en voor een 3% omzetbelasting heffing voor alle grote NV’s die rechtstreeks aan ‘het publiek’ gingen leveren. Na de oorlog zette hij zijn werk als actief lid van de middenstandsbond voort, was hij gemeenteraadslid namens de AR en was hij voorzitter van het schoolbestuur van de Paul Krugerschool. In 1947 worden de 2 oudste zonen van Bruin, Klaas en Jacob, officieel ingeschreven in het bedrijf. Het brdrijf wordt een vof met de naam: B. Feijen en Zonen, Grossierderij.
In 1959 treedt Bruin uit de vennootschap. Hij is dan 70 jaar. Het bedrijf wordt voortgezet door zonen Jacob en Klaas. Beiden inmiddels al boven de 40. Jacob heeft de leiding in het bedrijf en doet de inkoop, verkoop en administratie. Klaas verzorgt de buitendienst, bezoekt klanten en levert bestellingen. Jacob komt met zijn gezin te wonen in het Jugendstil huis naast het pand, aan de Haven 6, dat zijn vader eind jaren ‘10 had laten bouwen. Bruin blijft een stevige vinger in de pap houden, want bedongen is dat het bedrijf voor het levensonderhoud van Bruin en zijn vrouw Cornelia moest zorgen zolang één van hen in leven is. Beslissingen over onroerende zaken moeten ook door hem worden goedgekeurd.
